Eind 2015 maakten wij ons grote zorgen over het gebrek aan regie en de ongebreidelde bouwdrift langs de Nederlandse kust. Samen met Natuurmonumenten, de landschappen en onze collega milieufederaties in Noord-Holland en Zeeland en Duinbehoud startten wij de campagne Bescherm de Kust om dit aan de orde te stellen. Deze campagne veroorzaakte een golf van protest uit de samenleving en leidde met steun van 108.000 kustbeschermers in 2017 tot het Kustpact.
In het Kustpact hebben 59 private en publieke partijen afgesproken om de Nederlandse kust beter te beschermen en met respect voor de aanwezige natuur en landschapswaarden verder te ontwikkelen. Er is afgesproken dat er buiten bebouwde gebieden geen nieuwe recreatieve bebouwing op het strand en in de duinen komt. In een zonering, die door iedere provincie in samenspraak met de partners van het Kustpact is uitgewerkt in een kustvisie, geven provincies aan waar onder voorwaarden ruimte is voor nieuwbouw en waar bebouwing definitief wordt tegengehouden. Deze zonering is opgenomen in de provinciale verordeningen. Kustlandschappen zouden voortaan zo beter worden beschermd.
De afspraken zijn gemaakt. Een ongeregisseerde kustontwikkeling is niet meer mogelijk. Wat het Kustpact waard is, zal de komende jaren duidelijk worden. De grootste zorg is dat het opportunisme van verschillende kustgemeenten, die overigens onze partner zijn in het Kustpact, weer ruimte gaan geven aan weer nieuwe ongewenste ontwikkelingen. De provincies hebben het Kustpact vertaald in provinciale visies en regelgeving, die zouden de kustgemeenten dus moeten volgen. De vraag is of de provincies in de toekomst in staat zijn om voldoende tegenwicht te blijven geven, zodat de afspraken in het Kustpact hun werk kunnen blijven doen. Natuurlijk is de toeristische en recreatieve ontwikkeling van de kust een belangrijk gegeven maar dan wel binnen de kaders van het Kustpact.